دلـم گرفتــه...دلــم عجیــب گرفتــه...خیــال خـواب نــدارم
جــاده احــساس : به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من
فصـل ِ رقصیــــدن ِ بـرگ ها
فصـل ِ رنگیـن کمان ِ رنـگ ها
فصـل ِ نجـــــوای ِ بـــادها
فصـل قـــــــــــــدم زدن های ِ عاشقــــانه
فصـل ِ بـــــاران های ِ دلبــرانه
فصـل ِ گریـــه های شبــانه
به انتِهــــا رسیــــــد ...
ابــرها با نُــــــــــــــــــت های ِخستگــی
ســاز دلتنگـــی بــاران را نواختنـــــــد
و بـــاران نواختــه شــد
برگـــــ های ِ زرد و قرمــز و نـــارنجی
در شعــــــــاع زرد ِ آفتـــاب
همچـون شاپرکــی رقصـــــان در بـرگ ریــزان های ِ پاییــزی
با ســـاز ِ دلتنگــی بـــاران
رقصیــدند و رقصیـــــــــــدن و رقصیــدند
و پاییــز رو به پــایـان رسیــــــــــــد
مهــر و آبــان و آذر گذشـــــــــت
بـی هیـــــچ مهــری
بـی هیـــچ آرامشــی
بـی هیـــــچ آذرخشـــی در شــب های ِ طولانـــی ام
ایـن خورشیـــــــــــــــــــــــــــد ِ آخریــن غـــــروب های ِ پاییــز هـم
هیـــچ چیـز را روشـــن نکـرد
نه جــای ِ خـــالی های ِ زندگـــــی ام را
نه تنهــــایی هایم را
و نه تکیــف دل ِ پُـر از دلتنگــــــــــــــی ام را
ای بانـــوی مـو طلایــی
ای پادشــاه ِ فصـــــــــــــــــــل ها
یـــــــادت باشـد تــو هـم همچــون تــابستان با مــن خــــــــــــــــــــوب تــــآ نـکردی
مـــن مـــــــــی رَوَم ...
و تمــام بوســه ها و آغـــوش ها و عاشقـــانه هایم را
تمــام ِ خاطــــرات ِ بـــارانی ام را
اینجــا کنــار ِ بـی مهـــــــــــری هـایت جــا می گــذارم
راستــش را بخواهــی
دیگـر هیـــــــــــچ عاشقـــانه ای
هیــــــــــــــــچ دوستــت دارمـی
هیـــــــچ بوســـه و آغـــوشی
دلـــــم را نمی لرزانـــــد
قلبـــم چنـان ســـــرد شـده اسـت که
آفتـــاب ِ هیـچ بهــار و تابستــان و پاییــزی گرمَـــش نخواهـــــــــــــــــــــــــــد کـرد
مــن زاده ی زمستـــــــانم
زاده ی فصلــی که یلــــدا
به پیشــوازش می آیـد
متعلــق به فصلــی ســرد
سردتــر از شـب های کــِش دار و طـــولانی تــــــو
زیـن پـس همچــون زمستـــان محکـــم و ســرد خواهـم شـد
به نقــاش ِ نقـاشی هـاییت
به خــــــدای ِ فصـل ِ عاشقــان بگــو
ایـن پاییــز هـم با مـــن عـــاشقی نکـرد
دیگـر مـرا با عشـــــق کــاری نیســت !
مـــــــردانه با تمــام ِ زنانگـــــی هایم بــاز هم صبـــ ـــ ــ ــــ ـــــ ــ ــــوری می کنـم
و دل خوش می کنـم به یلـــــــدا
به سفــره ای که با مهــر پهـــن می شــود
به نــــوازش دستــان ِ لــــرزان مهربــان ِ پـدر بـزرگ و مادربـزرگ
به آرزوهــــــای ِ سبــز ِ مــادر
به اَنــاری که دانـه دانـه
دعــای ِ خیـر ِ پــــدر را تسبیـــح می گویـد
به شمعــی که خاطـــرات ِ تلــخ را می ســــــــــــــــــــــوزاند
به آیینــه ای که
روزهــــای ِ خــوب را نویــــــــــــــــــد می دهــد
به انگشتــانی که
از لا بــه لای ِ دیـوان حافـظ می گـذرد
و تفالــی می زنـد به نیـــــــت ...
به نیـــت ِ آن بهترینــی که
از پنجـــره ی چشمــان خـــــــــــــــــــــــــــــــــــدایی اش برایـم بهتریـــــــــن اسـت